تأثیر مقادیر مختلف کوددامی بر خصوصیات کمی و کیفی چغندرقند در تناوب گندم و چغندرقند

خاک‌های زراعی ایران اکثراً از نظر ماده‌آلی فقیر هستند لذا استفاده از موادآلی می‌تواند راه‌کاری مؤثر در جهت بهبود ساختمان و خصوصیات فیزیکی و شیمیائی خاک، افزایش عملکرد محصول و رسیدن به یک کشاورزی پایدار ‌باشد. این تحقیق به منظور بررسی تأثیر مصرف کوددامی بر عملکرد کمی و کیفی محصول چغندرقند طی سال‌های 1379 تا 1383 در مزرعه آزمایشی مؤسسه تحقیقات چغندرقند واقع در کرج انجام شد. طرح به صورت بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار و با سه تیمار شامل: بدون مصرف کوددامی (شاهد)، مصرف 30 و60 تن کوددامی در هکتار به صورت کرت‌های ثابت اجرا شد. تناوب اعمال شده شامل: گندم – چغندرقند بود که در دو دوره به اجرا درآمد. به منظور کاهش اثر سوء مصرف کوددامی بر خصوصیات کیفی چغندرقند، مقادیر کوددامی موردنظر در فصل پائیز و قبل از کشت گندم مصرف شد. در محصول گندم، صفات مهم ازقبیل عملکرد دانه و وزن کل ماده‌خشک مورد ارزیابی قرار گرفتند.نتایج نشان داد که عملکرد ریشه در زراعت چغندرقند با مصرف کوددامی بطور معنی‌دارافزایش می‌یابد. هر چند مصرف کوددامی (حتی قبل از کشت گندم) باعث کاهش درصد قند شده بود، ولی درنهایت عملکرد شکر در هکتار افزایش یافت. عملکرد شکر از 78/5 تن در هکتار در تیمار بدون مصرف کوددامی، به 73/6 تن درهکتار در تیمار  با مصرف 30 تن کوددامی رسید. در تیمار مذکور درصد کربن آلی خاک مزرعه آزمایشی از 81/0 به 94/0 درصد افزایش یافت. شاخص بهبود شرایط فیزیکی خاک مزرعه نیز که وزن مخصوص ظـاهری خاک در عمق 20-0 سانتی‌متری بود، از 46/1 در تیمار بدون مصرف کوددامی به 38/1 گرم بر سانتی‌متر مکعب در تیمار 30 تن کوددامی درهکتار کاهش یافت که نشان دهنده بهبود شرایط فیزیکی خاک مزرعه آزمایشی بود.